Szampon z mąki żytniej

Nareszcie się udało i miałam okazję sfotografować włosy po szamponie z mąki żytniej. Od dłuższego czasu eksperymentuję nie tylko z różnymi mąkami, ale też ze sposobem przygotowywania z nich szamponu. Dzisiaj skupię się na klasycznej wersji, ale jeśli skusicie się po dzisiejszym poście na ten przepis, rozważcie np. użycie naparu ziołowego zamiast ciepłej wody. Napar to interesujące rozwiązanie, ponieważ pozwoli zindywidualizować nasz szampon. Możemy dopasować go do przetłuszczającej skóry głowy (napar szałwiowy, laurowy, miętowy), do suchej skóry głowy (napar lipowy, z siemienia lnianego), możemy zastosować zioła powstrzymujące wypadanie lub promujące wzrost nowych włosów (napar z kozieradki).

Muszę dokonać bałwochwalczego podsumowania - mąką żytnia to prawdziwe cudo w pielęgnacji włosów. Przebija nawet moje ukochane żółtko. Góruje nad nim pod wieloma względami:

- można używać jej nawet codziennie (bez obawy o przeproteinowanie jak w przypadku żółtka)

- szampon jest znacznie prostszy w przygotowaniu, wystarczy wymieszać mąkę z ciepłą wodą (nie trzeba niczego ucierać, oddzielać, dodawać olejków i gliceryny)

- jest o wiele tańsza (kg mąki kosztuje ok. 4 złote! i wystarczy na całe wieki)

- szampon ma identyczne walory pielęgnacyjne (delikatne oczyszczanie, puszyste włosy, błysk, miękkość, przedłużenie świeżości), ale dodatkowo na 100% nie przesuszy włosów - żółtko może dać taki efekt, jeśli spotka się z suchymi, zniszczonymi włosami bez towarzystwa gliceryny i olejku

- doskonale zmywa olejowanie (nawet to ciężkie, jak dzisiaj)

- nie muszę stosować po nim odżywki 

Zawsze przyznaję, że naturalne sposoby mycia włosów często wiążą się z niedogodnościami (np. glinka beznadziejnie matuje włosy) albo wymagają specjalnego podejścia (np. przetrzymania składnika dłużej na włosach). Tym razem jednak nie potrafię wskazać choć jednej wady szamponu z mąki żytniej. Myślałam nad tym dłużej i przyszło mi do głowy tylko to, że Wasza mąka może być grubo zmielona i będzie ciężko wypłukać ją z włosów. Ja tak miałam z mąką z ciecierzycy, ale domieliłam ją sobie w blenderze na miałki pył i w takiej postaci nie sprawia już kłopotu.

Dodam jeszcze uwagę, żebyście uważały - niestety nie każda mąka myje włosy. Przygotuję o tym niedługo post. Zastanawiam się od czego to zależy - na razie mam bardzo złe doświadczenia ze skrobią ziemniaczaną, która nadaje się tylko jako suchy szampon (matuje przetłuszczenie włosów, ale nie absorbuje tłuszczu).

Mąki żytniej szukajcie w eko-sklepach i zielarniach, ja je bardzo rzadko widuję w zwykłych spożywczakach.

Zatem, przygotowanie szamponu z mąki żytniej jest bardzo proste. Potrzebujemy:

• czterech czubatych łyżeczek mąki żytniej
• ciepłej wody/naparu ziołowego

Nie podaję objętości wody, ponieważ musicie same zdecydować, jaka konsystencja Wam pasuje. Unikajcie tylko skrajności, masy zbyt gęstej i zbyt rzadkiej. Powiem z doświadczenia, że nawet rzadka papka nie utrudnia nakładania, ponieważ mąka z wodą ładnie się miesza w bardzo lekki "kleik". Postarajcie się, żeby konsystencja była gładka, tzn. bez grudek.

Ja pochylam głowę nad wanną i raz po raz nakładam szampon na wszystkie partie skóry głowy, delikatnie masuję i rozprowadzam wzdłuż włosów. Później spłukuję.

Dodam, że szampon miał utrudnione działania, ponieważ włosy przeżyły bardzo ciężkie olejowanie.

Osobiście uwielbiam efekt po tym szamponie. Zdetronizuje żółtko na długo (myślę, że żółtko wróci tylko w formie obciążonej olejami maski do włosów pod kompres). Wklejam więcej zdjęć, bo miałam fotografa :)

Teraz widzę, że końcówki jednak wymagają podcięcia. Na tych zdjęciach widać, że są trochę suche. Myślę, że we wrześniu pójdzie ok. 4 cm. Teraz już tylko czekam, aż skończy się lato :)

Pozdrawiam, Lax


Szampon z mąki żytniej wypróbowały:

• Przeplecione radością

Perfumy "Brutal" czyli o tym, jak Prokuratura Generalna zajęła się demoralizującą nazwą perfum

Zanim przejdę do treści artykułu, chciałam na chwilę zatrzymać się przy dossier tej kultowej dziś wody kolońskiej.

"Brutala" produkowała krakowska Pollena-Miraculum, samodzielny zakład wchodzący w skład konsorcjum Polleny. W Internecie znajduje się bardzo niewiele informacji na temat nie tylko tych perfum, ale i wyrobów Polleny w ogóle, także wpis ten będzie szkicowy. Autor bloga Perfumomania zgromadził garść bardzo ciekawych informacji na temat "Brutala" za co dziękujemy, cytujemy i przytaczamy.

Pierwsza rzecz jest taka, że "Brutala" nadal można spotkać na sklepowej półce (w Społemie, kioskach, internecie), ponieważ jego produkcja została wznowiona w 2014 r. Jak to się stało? Otóż Pollena-Miraculum to dzisiaj spółka Miraculum należąca do grupy Kolastyna, która nie mogła przejść obojętnie wobec nadal istniejącej, wiernej "Brutalowi" grupie konsumentów płci brzydkiej.

Według Perfumomanii "Brutal" był inspirowany wodą kolońską "Brute" od Faberge - i ponoć od kilkudziesięciu lat pachnie dokładnie tak samo. Kiedyś jednoznacznie podkreślał siłę i męskość, niestety dziś kojarzy się raczej "z dziarskim emerytem, śmigającym w ortalionowym dresie o 6 rano do piekarni" (wg opinii Perfumomanii). Tutaj autor cytowanego bloga wspomina, iż "Brutalem" nierzadko pachniały kobiety, gdyż kompozycja zapachowa wyróżniała się pozytywnie w kontekście innych perfumopodobnych produktów. Być może to właśnie jakość i ponadczasowa harmonia nut zapachowych "Brutala" sprawiły, że popularność tych perfum przerodziła się w krajową legendę, nawet jeśli obecnie kompozycja ta nabrała nieuniknionej przaśności.

Niestety nie mogłam dotrzeć do zdjęć oryginalnego flakonika "Brutala". Bardzo często przeszukuję internet w poszukiwaniu informacji o dawnych wyrobach kosmetycznych i zawsze jestem pozytywnie zaskoczona, że ludzie tak chętnie dzielą się zdjęciami i historiami swoich znalezisk - tym razem wygląda na to, że nie ocalała ani jedna buteleczka "Brutala"...

Za to autorka bloga Vintage Design (dziękujemy) dotarła to oryginalnych ulotek reklamowych "Brutala" z lat 1979-1980 z grafikami Małgorzaty Wickenhagen. Jak się okazuje, "Brutal" stanowił serię kosmetyków dla mężczyzn, w której skład wchodziły: pianka odświeżająca po goleniu, szampon do mycia włosów, dezodorant, krem po goleniu i oczywiście woda kolońska. W kwestii pielęgnacji Pollena nie pozostawia mężczyznom wyboru: "Dbałość o higienę i estetyczny wygląd obowiązuje każdego" - informuje już na początku ulotki. Skan wygląda jak składana harmonijka z trzech arkuszy i bardzo mi się podoba.

żródło grafik: Vintage Design Blog

"Brutal... ale jakże przyjemny" - tego hasła na pewno nie zrozumiałby autor donosu na nazwę perfum. Wracamy do artykułu ze "Zwierciadła" pt. "Brutalna prawda o >>Brutalu<<" (skan można powiększyć).

"Autorem nazwy kosmetyku była krakowska fabryka Pollena-Miraculum. Zgodnie z przepisami zgłosiła nazwę Urzędowi Patentowemu. Ten początkowo odmówił rejestracji, aliści pod wpływem argumentacji producenta - ustąpił. Argumentacja zaś była taka (...), że krakowiankom zatrudnionym w fabryce nazwa >>Brutal<< kojarzy się wyłącznie z jednym przymiotnikiem - słodki" - pisze Krystyna Chrupek. "Jednakże u niektórych użytkowników >>Brutal<<  wcale nie wzbudził sympatii ani zabawnych skojarzeń. Bowiem znaczenie tego słowa wynikające z tradycji językowych, posiada wartość pejoratywną. Słownik Języka Polskiego podaje następującą definicję brutala: człowiek zachowujący się ordynarnie, nadużywający siły lub przemocy w stosunku do słabszych. Grubianin i ordynus.

No i zdarzyło się, że pewien pan zaprotestował przeciwko szerzeniu się chamstwa, nawet w tej formie. Adresatem skargi uczynił Prokuraturę Generalną."

Komentarz do sprawy przeczytacie w artykule :)

Dziś Prokuratura mogłaby zająć się niedozwoloną reklamą nikotynizmu na ulotce Polleny - bowiem Brutal sączy w ustach najprawdziwszą fajkę,

W następnej Historii Pielęgnacji pokażę Wam metodę OCM (Oil Cleansing Method) w ujęciu vintagowym. Jak się okazuje, mycie twarzy olejkiem to nic nowego i panie stosowały tę metodę tuż po II wojnie światowej (choć nie wątpię, że była też znana kobietom duuużo wcześniej - choć źródeł brak).

Miłego wieczoru,

Lax

Szampon w kremie Yves Rocher: Low-ShamPoo

Będzie to pierwsza i mam nadzieję jedyna recenzja konwencjonalnego kosmetyku. Powstała w związku z tym, że nareszcie rynek zaczął reagować na trendy tworzące się w blogosferze i tak oto francuski koncern kosmetyczny sprezentował no-poowcom bardzo delikatny szampon.

Choć składowo klasycznym szamponem nie jest. Ciężko znaleźć dla niego określenie w kontekście produktów, które mamy na rynku. Jest to oczywiście szampon w tym sensie, że służy do mycia włosów. Producent wywinął się trochę pułapkom pojęciowym określając go jako "szampon w kremie". Oczywiście nie ma większego znaczenia, jak nazwiemy ten produkt. Chciałam jedynie wskazać na bałagan językowy jaki panuje w tym obszarze. Przyjrzyjmy się więc składowi:

Aqua, Stearyl Alcohol, Cetyl Alcohol, Lauryl Glucoside, Behentrimonium Chloride, Crataegus Monogyna Flower Extract, Isopropyl Alcohol, Glycerin, Sodium Benzoate, Citric Acid, Panthenol, Parfum, Guar Hydroxypropyltrimonium Chloride, Ethylhexyl Salicylate, Tocopherol, Glycine Soja Oil, Potassium Sorbate.

Baza emolientowa: Stearyl Alcohol, Cetyl Alcohol, Glycine Soja Oil

Baza detergentowa: Lauryl Glucoside, Behentrimonium Chloride, Guar Hydroxypropyltrimonium Chloride*

Baza humektantowa: Gliceryna

+

Rozpuszczalnik: Isopropyl Alcohol

Ekstrakt roślinny: Crataegus Monogyna Flower Extract 

Konserwanty: Sodium Benzoate, Potassium Sorbate

Regulator ph: Citric Acid

Filtr UV: Ethylhexyl Salicylate

Witaminy: Panthenol (a raczej prekursor witaminy), Tocopherol (czyli witamina E)

*Niektóre składniki pełnią podwójną funkcję.

Na samym początku składu mamy dwa alkohole, stearylowy i cetylowy czyli emolienty tłuste. Tworzą warstwę okluzyjną na włosie i zapobiegają odparowywaniu wody. W składzie jest jeszcze jeden emolient - olej sojowy. Podkreślam ich obecność, ponieważ na rynku brakowało środka myjącego, którego skład były głównie emolientowy - z dodatkiem detergentu. To właśnie dzięki emolientom tłustym tak wysoko w składzie, szampon ten przypomina odżywkę myjącą. Różnicą jest tylko obecność jednego "mocniejszego" detergentu (bo jest delikatny:))

Jest nim Lauryl Glucoside. Znajduje się w wielu tzw. delikatnych środkach myjących (np. żelach do twarzy, do higieny intymnej, pod prysznic, szamponach dla dzieci, płynach micelarnych a nawet tonikach; jest  bardzo wielu produktach Sylveco). 

Pomagają mu Behentrimonium Chloride i Guar Hydroxypropyltrimonium Chloride, czyli środki powierzchniowo czynne, często znajdujące się w maskach i odżywkach solo, i które właśnie stanowią o ich potencjale myjącym (lista takich składników znajduje się w tym poście).

Mamy tutaj również ekstrakt z głogu jednoszyjkowego (widocznego na ilustracji).  Nie dotarłam do jego funkcji w kosmetyku, ale... Pauline z bloga Les cheveux de Mini ironizuje, że głóg znajduje się w produkcie w ilości homeopatycznej i jego wpływ na włosy będzie zerowy ;-) Jeśli macie ochotę przeczytajcie jej recenzję, bo rzeczowo rozprawia się z dylematem, czy ten produkt Yves Rocher jest tak ekologiczny, jak twierdzi producent. Oczywiście nie jest, bo choćby YR jeszcze bardziej się dwoiło i troiło (a wszystko począwszy od wzornictwa opakowań, wystroju sklepów i akcentów roślinnych na ulotkach stara się sprawiać takie pozory), ich produkty nie są ani ekologiczne ani naturalne. Co nie znaczy, że nie są to dobre kosmetyki.

Stosowanie i działanie...

To nie prawda, że ten szampon się nie pieni :) Wystarczy potrzeć go między wilgotnymi dłońmi by powstała piana. Kwestię średniej wydajności można rozwiązać techniką mycia: szampon wsmarowuję opuszkami palców w skórę głowy, polewam szybko wodą i dalej spieniam palcami przy skórze. Dzięki temu można spokojnie poprzestać na normalnej porcji a nie kilku. Generalnie jeśli ktoś ma wprawę w emulgowaniu masek przy skórze głowy lub chociaż we wcieraniu wcierek, powinien szybciej załapać o co chodzi.

Szampon jest delikatny, ale w moich no-poowych standardach nie bardzo delikatny. Jest to silnie myjąca odżywka do włosów. Nie maska, ponieważ nie zawiera prawie wcale składników odżywczych lub w ilości, która budzi politowanie. Efekt po myciu jest podobny jak efekt po myciu odżywką, z tym że obciążenie jest kontrolowane i to wyróżnia "Low-ShamPoo".

Będzie odpowiednia dla tych, którzy:

- chcą zacząć no-poo, ale nie mogą się przekonać
- mycie odżywką obciąża im włosy i szukają produktu myjącego na skalp

- mają suche, wysokoporowate włosy, dla których zwykłe szampony to tortura

- dla tych, którzy myją włosy jajkami/odżywkami/mąkami, ale wyjeżdżają na urlop/są w szpitalu i potrzebują czegoś łatwego w użyciu

Jednym słowem, dobry produkt na urlop, kiedy nie można zrobić szamponu jajecznego. Dobrze myje, ale w odróżnieniu od zwykłych szamponów dodatkowo pielęgnuje włosy. To go wyróżnia  z półeczki kosmetyków myjących.

Jednak tak jak wiele masek, może podrażniać wrażliwą skórę głowy. Jeśli nie stosujecie odżywek na skalp właśnie z tego powodu, to z "Low-Shampoo" radzę uważać.

Mam nadzieję, że na rynku pojawi się wkrótce więcej tego typu produktów. Szczególnie wyczekuję produktu typowo emulgującego (np. lecytynowego) pozbawionego w ogóle detergentów (z powodzeniem mógłby zastąpić moje ukochane żółtko) oraz produktu, którego baza myjąca opiera się wyłącznie na saponinach z korzenia mydlnicy. Niestety na razie mamy do czynienia z małymi oszustwami, takimi jak szampon Fitomedu z mydlnicą, gdzie owszem ta mydlnica jest, ale tuż za nią wspomaga ją zwykły SLS... Cóż, w każdym bądź razie mam nadzieję, że producenci wreszcie uznają iż włosy i skóra nie potrzebują ODTŁUSZCZANIA by być czystymi. A w każdym bądź razie staram się to udowodnić wpisami na blogu.

Laxnax

Zwierciadło, 1979: Pachnące kłopoty Polleny-URODY

Wiem, że posty dotyczące dawnego polskiego przemysłu chemii kosmetycznej najmniej Was interesują, ale postawiłam sobie za cel uratowanie pamięci o naszych przedsiębiorstwach :). Ktoś mógłby pomyśleć, że wszystkie wpisy dotyczące tego okresu w historii Polski to prosty sentymentalizm za klimatem PRLu, ale motywy mojego zainteresowania są bardziej złożone.

Chodzące taśmy produkcyjne to jedno, a puste półki to drugie. Artykuł, który chciałam Wam pokazać dotyczy właśnie niedoborów, z jakimi zmagało się wiele gałęzi gospodarki, nie tylko chemia kosmetyczna. Potrzebowałaś oliwki dla dziecka albo środka na ciemieniuszkę, a w sklepie już dawno się sprzedały i nie wiadomo, kiedy znowu coś rzucą. Nie bez powodu tamten okres sprzyjał główkowaniu, majsterkowaniu (rubryki "Zrób to sam" w gazetach, dzisiejszy diy, w sumie znowu popularny!), wekowaniu przetworów, dzianiu, nie mówiąc nic o społecznej roli, jaką odgrywała np. Burda, czy dodatek do "Kobiety i życia" - "Wykroje i wzory". Żeby ładnie wyglądać trzeba było albo znać ekspedientkę w Pewexie albo umieć szyć - ten drugi warunek był łatwiejszy do spełnienia. Podobnie było z kosmetyką. Produkty kosmetyczne nie były reglamentowane, ale nie zapewniało to ich dostępności. To co mi się podoba w tamtym okresie to (wprawdzie wymuszone warunkami) zainteresowanie naturalną pielęgnacją. Kobiety chętnie kupowały kremy Polleny, ale wiedziały co zrobić, jeśli półeczka w sklepie była pusta tuż po dostawie. Takiej "zaradności" nie widzę w moim pokoleniu. Wszystko jest już gotowe i dostosowane pod klienta, a problemem jest nie niedobór ale nadmiar. Człowiek zamiast być twórcą, staje się konsumentem. 

Czytałam gdzieś-kiedyś, że kosmetyki Polleny cechowały się jakością premium. W poniższym artykule autorka pisze, że wyrobami tej firmy były zainteresowane zagraniczne koncerny, chętne by sprzedawać je pod własną marką. Niestety, ale mam co do takiej hagiografii mieszane uczucia. Z trzech powodów. Jeżeli Pollena miała problem nawet ze ściąganiem stearyny z zagranicy, w jaki sposób mogła tworzyć receptury jakości premium? Kto mógł zagwarantować regularne dostawy surowców? Barbara Brach pisze: "Inną formą oszczędności surowców jest nieistotne dla walorów wyrobu obniżenie norm zużycia. Jeszcze inną będzie użycie substytutu". Żeby zobrazować jak to może wyglądać w praktyce - przez "obniżenie norm zużycia" surowca rozumiem dodanie do kremu 1% olejku z kiełków pszenicy zamiast 10%. Z kolei substytutem np. olejku migdałowego w kosmetyku jest parafina (vide większość tzw. oliwek dla dzieci opartych na niej. Tylko nieliczne bazują na olejach roślinnych: Hipp, Babydream, Sylveco dla dzieci). Po drugie (choć to jest argument pośredni) firmy, które czerpią z tradycji pollenowskich ziołowych szamponów, sprzedają je obecnie jako silne szampony oparte na SLSie i pozbawione składników łagodzących/kondycjonujących (taki skład jest też ich zaletą). Ja jednak nie zaliczyłabym takiego wyrobu do kategorii premium. Oczywiście to jest poszlakowe myślenie (bo nie znamy składów szamponów ziołowych Polleny, nie były zamieszczane na etykietach), ale chciałam o tym wspomnieć. I po trzecie, dotarłam w archiwum Gazety Wyborczej do artykułów z okresu transformacji ustrojowej, które opisują raczej zjawiska niepokojące:

Eksperci myją głowę 

"Ani jeden z kilkunastu szamponów badanych przez Konsumencki Instytut Jakości nie uzyskał oceny bardzo dobrej. Eksperci KIJ poprosili o opinię losowo wytypowanych konsumentów, którzy mieli ocenić szampony przed myciem (kolor i zapach), w trakcie mycia (pienistość, wydajność, konsystencja, łatwośćspłukiwania i czesania włosów na mokro) i po myciu (połysk włosów i łatwość ich czesania na sucho)."  Gazeta Wyborcza, nr 855, wydanie z dnia 07/04/1992, str. 15

Głowa w płynie do naczyń

"Niemal jedna czwarta kosmetyków przeznaczonych do pielęgnacji dzieci i niemowląt nie spełnia niezbędnych wymagań. Najczęściej nie mają atestów PZH lub dat przydatności do użycia - stwierdzili inspektorzy Państwowej Inspekcji Handlowej.

Najwięcej towarów (prawie 38 proc.) zakwestionowano z powodu braku atestów Państwowego Zakładu Higieny. Gdy nie ma atestu, nie wiadomo czy wyrób nie zawiera surowców szkodliwych dla zdrowia. Wszystkie towary bez atestu PIH wycofał ze sklepów." Gazeta Stołeczna nr 193, wydanie z dnia 20/08/1994, str. 9  *

*niestety nie mogę zacytować pełnej treści, ponieważ miesięczny dostęp kosztuje ok. 250zł :D

Jeżeli jeszcze w 1994 r. inspektorzy walczyli z wprowadzaniem na rynek produktów o składach potencjalnie szkodliwych dla zdrowia, to kto miał zysk w powoływaniu i delegowaniu instytucji kontrolnych do zakładów produkcyjnych, które były państwowymi monopolistami? Mogę się tutaj mylić w pewnych wnioskach, gdyż po prostu materiałów na ten temat jest bardzo mało lub nie są w moim zasięgu.

Sytuacja jaką opisuje w artykule pani Barbara Brach jest niestety trochę zabawna. W dużym skrócie dotyczy barejowskiej sytuacji: Pollena ukręciła swoje kremy i szampony, ale nie może od nikogo pozyskać opakowań. Krajowe huty szkła nie przyjmą zlecenia na krótką serię, a dewizy na import z zagranicy się skończyły. Ot, nie będzie opakowań! Albo przelejemy jeden produkt w buteleczki po innym produkcie, żeby nie pozbawiać naszych klientów ulubionych towarów. W efekcie wiele wyrobów, głównie tych popularnych i cenionych, zupełnie wycofano z produkcji.

Fabryka Polleny-URODY na  ul. Szwedzkiej w Warszawie 

(dziś zamknięta, przeznaczona do rewitalizacji)

To co mnie jeszcze zaciekawiło to wzmianka o... suchym szamponie w aerozolu. Z tego co udało mi się wyczytać, mechanizm działania suchych szamponów był znany już pod koniec XIXw. w USA. Wydaje mi się, że w pewnych kręgach, niezależnie od kraju i kontynentu, kobiety po prostu wiedziały, że niektórymi proszkami można wyczesywać i odświeżać fryzurę. Na przykład we wpisie o suchym szamponie z widłaka, mąki gryczanej i drożdży cytuję broszurę "Pollena. Poradnik kosmetyczny", w której autorki zachęcają do używania wyżej wymienionych składników jako suchego szamponu. Nie wiedziałam jednak, że Pollena miała w swojej ofercie produkt pod nazwą suchy szampon. Zauważcie, że mimo iż była to broszura reklamowa, autorki zamiast namawiać do kupna produktu firmy, zachęcały, by zajrzeć do kuchni :-) Dzisiaj takie działanie w marketingu uznane byłoby za generujące stratę dla marki.

Na dole macie pełną treść artykułu (trzeba kliknąć, żeby powiększyć). Przepraszam za rozdartą stronę i ogólne sfatygowanie, ale ten egzemplarz wiele przeszedł. W programie udało mi się go trochę odświeżyć (kosztem nieco wyblakłego fontu).

W następnym wpisie w cyklu Historia Pielęgnacji pokażę Wam znane perfumy "Brutal" produkowane przez Pollenę-Miraculum oraz artykuł o tym, jak Prokuratura Generalna zajęła się demoralizującą nazwą perfum.

Więcej o Pollenie:

• Szampon Pollena-URODA z lat 80.
• Pielęgnacja włosów - "Pollena. Poradnik kosmetyczny", 1974r.
• "Pollena. Poradnik kosmetyczny" 1974r.: Suchy szampon z widłaka, mąki gryczanej i drożdży

Szampon z reethy czyli puder z orzechów piorących (Aritha z Hesha)

Niestety, ale w tych upałach mycie włosów odżywką zupełnie przestało się sprawdzać. Zamiast co 2-3 dni muszę myć włosy codziennie. W umiarkowanych warunkach temperaturowych odżywki nie wzmagają u mnie przetłuszczania, wręcz przeciwnie, ale to co się dzieje za oknem wykończyło by każdego. Wprawdzie tropiki to idealny okres na szampon żółtkowy (jako że, przynajmniej u mnie, przedłuża świeżość włosów), ale tyle było już na blogu przepisów z nim... Za to dawno nie sięgałam po orzechy piorące z Hesha. Mam nadzieję, że wreszcie ruszą na blogu przepisy z ziół ajurwedyjskich, bo straasznie się z tym ociągam i ociągam. A wcale nie są takie straszne. Niektóre tylko trochę śmierdzą.

Powinniście się zakręcić wokół myjących ziół ajurwedyjskich, jeśli szampony są dla Was za mocne, a odżywki obciążają włosy. Aritha całkiem porządnie oczyszcza, moje aż skrzypią od niej (ah, nie lubię tego efektu, bo kojarzy mi się z sianem), ale szczerze mówiąc jest tak gorąco, że mocniejsze mycie przynosi chwilowy komfort.

Dlaczego orzechy piorące myją?

Tzw. orzechy piorące to gatunek krzewów z rodzaju Sapindus. Istnieje wiele różnych gatunków tych roślin, te sprzedawane przez Hesha to Sapindus Trifollatus. Zawiera on saponiny, które są naturalnymi surfaktantami (czyli środkami powierzchniowo czynnymi). Nie jestem botanikiem - według Wikipedii większość tych roślin zawiera saponiny (o ile nie wszystkie, ale informacje na stronie Sapindus nie są w tej kwestii uzupełnione; zdaje się, że jednak tak właśnie jest, bo Sapindus to w polskiej taksonomii Mydleńcowate ;)). Rośliny te występują nie tylko w wielu rejonach Azji Południowej, ale też na Florydzie, Hawajach, Meksyku i Karaibach. Według wikipedii tzw. indyjska Ritha to Sapindus laurifolius. Helfy twierdzą jednak, że jest to Trifollatus - tutaj być może wchodzą w grę jakieś kulturowo-językowe nawyki i każdy proszek z tych roślin nazywa się tam rithą - to tylko moje domysły :-)

Jakie ma właściwości ma Aritha?

Ponieważ jest to delikatny środek myjący, poleca się ją do prania ręcznego wełnianych ubrań. Panie wiedzą, że wełniane dzianiny wymagają bardzo łagodnego traktowania, nie tylko jeśli chodzi o mycie, ale również suszenie. Z tego względu uważam, że zioła saponinowe są dobrym kompromisem, jeśli zależy nam zarówno na dobrym oczyszczeniu (np. po olejowaniu), ale też łagodnym obchodzeniu się z włosami (zniszczonymi, delikatnymi). Ja nie zauważyłam, żeby Aritha wysuszyła mi włosy, ale nie można wykluczyć, że u kogoś tak się nie zdarzy. Wśród wielu właściwości, którymi się Arithę reklamuje, mogę potwierdzić, że na pewno:

- dobrze oczyszcza włosy nie robiąc z nich siana, co u niektórych czynią SLSy

- nadaje włosom lekkość (dziwne określenie, przypominające język reklamy, ale... naprawdę coś takie robi z włosami)

- nadaje objętość i powiedziałabym puszystość (jak po szamponie z żółtka)

- może pomóc ograniczyć przetłuszczanie włosów
- nabłyszcza włosy

Technika mycia

Jak zawsze ważna ;). Hesh zaleca, aby wziąć

- 2 łyżki proszku,

- trochę wody

i wszystko to zmieszać w naczyniu. Szczerze mówiąc to jest dobra porcja na włosy mojej długości (do łopatek), ale na dłuższe może być zbyt mała. Ja używam ciepłej wody.

O ile włosy nie były olejowane, papkę lepiej nałożyć na samą skórę głowy. Dokładnie tak jak wcierkę lub olejek przeciw wypadaniu. Jest trochę paprania, słodko-ostry zapach i grudki między włosami, więc na to trzeba się przygotować :D Spokojny, delikatny masaż ułatwia dokładne oczyszczenie skóry, dlatego warto poświęcić temu trochę czasu (minutę lub dwie). Jeśli macie obawy, czy ritha poradzi sobie z domyciem włosów, możecie zostawić ją na skórze głowy przez kilkanaście minut.

Pamiętajcie, żeby wszystko bardzo dokładnie spłukać.

Zapach po wysuszeniu włosów zostaje w śladowych ilościach, co może niektórym przeszkadzać.

Efekty

Czyste - puszyste włosy! Biorąc pod uwagę, że nie nałożyłam na moje wysokopory żadnej odżywki i maski, to efekt jest super. Bo moje włosy nienawidzą wody, szamponów i  braku emolientów :d Podobne odczucia miały dziewczyny recenzujące heshową Arithę na wizażu. Zacytuję ich opinie, bo dobrze to ujęły:

"Włosy są doskonale oczyszczone, pełne objętości, błyszczące i doskonale nawilżone. Zioła niby wysuszają, a ja po tym szamponie nie stosuję żadnej odżywki, serum, nic. Rozczesują się doskonale i są po prostu takie, jak powinny być, zero zastrzeżeń. " Alien

"Po spłukaniu go zimną wodą włosy były niewiarygodnie gładkie, a spodziewałam się splątania, jako że jest to produkt naturalny. Nie muszę już nawet stosować po nim odżywki, bo rozczesują się naprawdę dobrze. Włosy są zadbane, miękkie i dłużej świeże. Przypuszczam, że przy dłuższym stosowaniu wpyłnie bardzo korzystnie na ich kondycję." Selenqa

Końcówki wyglądają na wystrzępione, ale to kwestia moich nieustannych zmian z przedziałkami. Ale jak już coś ustalę w kwestii grzywki i przedziałka, to wybiorę się do fryzjera na zasłużone cięcie. Końce są suche, choć w ogóle nie zniszczone. W każdym bądź razie z cięciem poczekam do końca wakacji.

Pozdrawiam, Lax

Prawie wszystko o Water Only

A przynajmniej tyle, ile można wydusić z internetu i tyle, ile samej udało mi się ustalić z eksperymentów. Już dawno miał się tutaj pojawić post o włosach wysokoporowatych i suchych z natury, ale nie miałby sensu bez dodatków fotograficznych, a zarówno aparat jak i choroba pokrzyżowały moje plany. Przepraszam wszystkich, którzy dopytywali się w komentarzach o nowe posty. Jednak zdecydowanie blog jest tylko uzupełnieniem mojego życia i szczerze mówiąc mam nadzieję, że nigdy się to nie zmieni :) Zawsze blog był pomyślany jako projekt skończony - kiedy wyczerpię cały temat no-poowy, wypróbuję wszystkie możliwości jakie daje natura w kwestii mycia włosów i wreszcie przekonam się na własnych włosach, czy tytułowe Water Only działa, mam nadzieję pozostawić to miejsce internetowi :) Może się to wydać dziwne, ale osobiście preferuję zwięzłe treści bez mnożenia bytów (w tym przypadku postów) ponad potrzebę. W niektórych przypadkach to podejście nie ma zastosowania, szczególnie gdy blog pełni funkcję agory i zdecydowanie nie chciałabym, żeby pewne blogi były "projektem skończonym", wręcz przeciwnie.

Co to jest Water Only?

Water Only (lub WO, dosłownie: sama woda) to metoda mycia włosów. Polega na opłukiwaniu włosów samym strumieniem wody. Czasami stosuje się również czyściki mechaniczne, takie jak szczotka z włosia dzika (Boar Bristle Brush, BBB). Jednak to woda jest głównym elementem oczyszczającym włosy.

Przeprowadzenie Water Only wiąże się z pewnymi ograniczeniami i zasadami. Przede wszystkim jest to metoda rozumiana jako PROCES, co oznacza że przy krótkotrwałym okresie stosowania efekty mogą być niewystarczające. Po drugie konieczne jest zrezygnowanie ze stosowania wszelkich środków myjących (opartych na detergentach: szamponów, odżywek, masek, ziół saponinowych; opartych na procesie emulgacji: żółtka jaja; opartych na procesie absorpcji: glinki i mąki) lub odżywiających zawierających wyżej wymienione składniki. Jedynym składnikiem z jakim włosy mogą mieć kontakt to woda oraz ewentualnie olej na końcówki, stosowany w końcowym etapie Water Only (wyjaśnienie poniżej).

Po trzecie, zanim przejdziemy na Water Only musimy dokładnie oczyścić włosy z silikonów i substancji filmotwórczych - co wiąże się z użyciem prostego szamponu opartego na SLSie.

Water Only wymaga również stosowania określonej techniki mycia.

Technika mycia wodą (MW*)

1. Pochylamy głowę w dół i powolnymi ruchami czeszemy włosy za pomocą szczotki z włosia dzika. Tej czynności nie powinien towarzyszyć pośpiech, najlepiej poświęcić jej około pięciu minut. Delikatnych i cienkich włosów nie należy szarpać ani mocno przeczesywać, natomiast jeśli dzik szkodzi mechanicznie takim włosom, trzeba z niego zrezygnować. Do czesania przystępujemy z każdorazowo czystą szczotką. Poza tym, że szczotka usuwa część brudu i kurzu to także rozprowadza sebum (naturail oil) po całej długości włosów.

2. Pochylamy głowę nad wanną z prysznicem (później można spokojnie robić to w pozycji stojącej, ale myślę, że na początek ta jest odpowiednia) i zaczynami opłukiwanie włosów strumieniem wody. Powinniśmy zadbać, aby włosy się w trakcie tej czynności nie kołtuniły. Jedną ręką trzymamy główkę prysznica a drugą masujemy skalp. Robimy to wolnymi, okrężnymi ruchami, nie omijając żadnej partii skóry głowy. Powtarzamy tę czynność i staramy się "przesunąć" łój wzdłuż włosów (ruchami okrężno-popychającymi ku końcom włosów). Ten etap zajmuje najwięcej czasu. Na samym początku powinien trwać przynajmniej 10 minut. Później, gdy produkcja łoju będzie mniejsza można skrócić zarówno czas jak i częstotliwość mycia.

Czy to w ogóle działa?

Od razu powiem - tak, działa i sama to sprawdziłam :). Dwa razy udało mi się umyć tak swoje włosy i raz włosy krótkie (męskiego modela :)). Przy krótszych włosach, takich do ucha, ta metoda jest bardzo prosta w stosowaniu i efekty osiągalne są szybciej. Wystarczy strumieniem polewać włosy od góry i wykonywać ruchy okrężno-popychające przez dosłownie 2-3 minuty. Niestety przy dłuższych włosach zabawy jest więcej, włosy mogą się kołtunić i zrobić tępe w dotyku, a większy nakład czasu wcale nie daje takich oczywistych rezultatów.

Za każdym razem moje włosy były czyste, co najbardziej mnie dziwiło; za tym drugim razem miały zupełnie inny wygląd, fakturę, inaczej się czesały i układały. Zaraz wyjaśnię dlaczego.


Dlaczego woda myje?

Oczywiście woda nie myje! Woda nie przyłącza do siebie żadnych substancji, nie jest rozpuszczalnikiem dla tłuszczu ani żadnym emulgatorem. To jest ważne. Myją środki powierzchniowo czynne.

Natomiast woda zmywa.

- po pierwsze obmywa resztki kurzu, które nie zostały wyczesane szczotką i te, które jeszcze nie przyczepiły się do łoju (czyli zazwyczaj z dolnych partii włosów);

- po drugie strumień wody bardzo, bardzo powoli z pomocą ruchów dłoni mechanicznie przemieszcza sebum w dół włosów. Dzięki temu czubek głowy jest czysty, a końcówki dostają owe natural oils, o których tak piszą Amerykanki


Water Only jako proces

Na kroplach żołądkowych lub preparatach fitoterpautycznych często widnieje formułka: "wskazania do preparatu opierają się wyłącznie na długim okresie stosowania". Z Water Only jest podobnie.

Oczywiście można tak jak ja spróbować umyć włosy samą wodą okazjonalnie i zobaczyć, czy to nam odpowiada. Jednak koncept Water Only opiera się na pozwoleniu skórze głowy na zupełną reorganizację produkcji łoju przez gruczoły. A to wymaga po pierwsze czasu, po drugie ogromnej cierpliwości i po trzecie wyrzeczeń.

Na czym ten proces polega?

Na całkowitej rezygnacji zarówno z szamponów jak i odżywek. Generalnie ze wszystkiego, co zostało wymienione w pierwszy akapicie, czyli ziół saponinowych, glinek, mąk, jajek. Dajemy skórze się porządnie i długotrwałe natłuścić, dzięki czemu ilość wytarzanego sebum trwale się zmniejsza.

Z mojego doświadczenia wynika, że rezygnacja z szamponów i przejście na Low-poo (czyli np. mycie tylko jajkami czy odżywką) wpływa pozytywnie na przetłuszczanie skóry głowy, lecz niestety tylko do pewnego poziomu. Mogę teraz z perspsektywy czasu i własnego doświadczenia powiedzieć, że u mnie zmiana dotyczyła przejścia z mycia codziennego na mycie co 2-3 dzień. Od dawna nie ma w tym temacie żadnego progresu.

Dlatego Water Only to dalszy etap starań o zmniejszenie przetłuszczanie skóry głowy. Myślę, że jeszcze w ciągu tego roku przejdę na tę metodę w 100% (teraz trzyma mnie oczywiście chęć testowania i opisania na blogu m.in. ziół ajurwedyjskich, no i ciągle nie ma postu o mąkach:)).

Osobiście sądzę, że zanim przejdzie się na Water Only dobrze jest utrzymać w ryzach przetłuszczanie skalpu. Pozwoli to bardziej bezboleśnie przejść...


ten niemiły etap Water Only, kiedy włosy są po prostu niewyjściowe

Dlatego zanim się zdecydujemy musimy wiedzieć, że damy radę ten czas przeczekać. Amerykanki stosują różne upięcia, bandany, apaszki, kapelusze, czasem oprószają czubek głowy talkiem (talk nie absorbuje tłuszczu tylko matuje).

Ile może on trwać? Od dwóch do kilkunastu tygodni, jest to reakcja indywidualna i nie da się tutaj niczego przewidzieć. W tym czasie można myć włosy samą wodą, ale najlepiej robić to nie częściej niż raz w tygodniu. Ważna jest regularność. Jeśli ustalimy mycie raz w tygodniu, niech to będzie ten sam dzień i podobna pora, tak aby skalp reagował na naszą rutynę. Codzienne mycie włosów wodą nie ma sensu, bo rozmija się z całym konceptem WO.


Co dzieje się po Water Only?

Dziewczyny z zagranicznych blogów zazwyczaj myją włosy raz na tydzień lub dwa tygodnie. Ponieważ nie stosują żadnych odżywek, co jakiś czas nakładają na końcówki kilka kropel lekkiego olejku.


Water Only na fotografiach
Dziewczyny, którym się udało (wykluczyłam te, które stosują sodę... Tutaj tylko WO)

Helga z bloga http://rainbowcreativity.blogspot.com/

Alex z bloga http://almostexactlyblog.com/

Lucy Aitken z bloga http://lulastic.co.uk/

Just Primal Things http://justprimalthings.com/

Kaira z https://kairabutler.wordpress.com/ (choć później zrezygnowała z WO, wpis tutaj)

Webbiliografia:

Polska:

• Strona Kaili, polecam! http://www.kaila.pl/jak-myc-wlosy-bez-szamponu/
• MsMelevis krytycznie: www.youtube.com/watch?v=iIijK1o0JNg
• Czesze się: http://czeszesie.pl/blog/my-hair-story/no-poo-method-what-poo-winnie-the-pooh,138.html
• Kana krytycznie: http://www.dbaj-o-wlosy.com/2015/07/one-zrezygnoway-z-mycia-wosow-szamponem.html
• Herrbata: http://www.poradyherrbaty.pl/2015/08/no-poo-zrob-sobie-szampon.html
• Wątek na Wizażu: http://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=477667

Zagraniczna:

• Wątek na LongHairCommunity (jest ich wiele, więc warto pobuszować po tym forum:)) http://forums.longhaircommunity.com/showthread.php?t=3412
• Wątek zdjęciowy z LHC: http://forums.longhaircommunity.com/showthread.php?t=80734
• http://www.thepolivkafamily.com/2013/01/beyond-no-poo-washing-only-with-water/
• http://www.howweflourish.com/water-washing/
• http://www.shampootruth.com/is-washing-hair-with-water-only-really-working/
• No-poo po szwedzku: http://nopoo.se/
• http://nopooproject.tumblr.com/myhairjourney

Niestety ale zauważyłam dzisiaj, że Betty z TheNoShampooExperiment zawiesiła bloga :( Pisałam o niej artykuł, ale w związku z powyższym nie ukaże się on już na blogu... Bez zdjęć i jej przemyśleń nie ma on już sensu. To samo prawdopodobnie stało się z blogiem Just Primal Things, który podlinkowałam przy zdjęciu autorki, niestety nie działa, a fotografię wzięłam z grafiki google.

PS Jeśli prowadzicie bloga No-poowego i chcecie żeby Wasz link znalazł się w poście, wpisujcie go w komentarzu:)